Dag van de geboorte

De dag van de bevalling is dan eindelijk aangebroken. Ik mocht gisteravond voor het laatst wat eten, en de dag van de operatie moet ik tot aan de operatie “nuchter” blijven. De nacht voor de operatie hebben mijn partner en ik plafonddienst, oftewel we hebben geen oog dicht gedaan van de zenuwen.

Dan is de dag aangebroken, we lijken beide wel 2 zombies, we communiceren amper en we zetten onze reistrolleys in de auto, hebben we alles? Camera, kleding etc.? En trekken de deur achter ons dicht. Op dat moment kijken we elkaar aan en roepen beide in koor: Als we thuis komen zijn we met z’n drietjes, hoe raar is dat?

We worden om 09:00 uur verwacht in het ziekenhuis, we gaan rustig aan de tafel zitten totdat er een medewerker van het ziekenhuis ons omroept dat we eerst wat papierwerk moeten doorlopen. Daarna worden we begeleid naar onze privèkamer, hier wordt o.a. nog mijn bloeddruk getest. Daarna krijg ik een schitterend ziekenhuis outfit en was het aftellen geblazen tot er iemand ons op komt halen. Opeens na 5 minuten is dan al het moment aangebroken, we worden opgehaald en naar de voorbereidingskamer gereden.

Hier krijgt mijn partner de opdracht om ook een mooi outfit aan te meten. Nog een keer voor de zekerheid de camera testen voor de foto’s… OMG sd kaart niet aanwezig, die ligt nog boven op de kamer. Gelukkig geluk bij een ongeluk, want we krijgen nu een persoonlijke fotograaf van het ziekenhuis! Na ongeveer een half uur was het moment dan daar.

Eenmaal aangekomen in de operatiekamer blijkt het een drukke bedoeling, er staan ongeveer 8 verschillende mensen klaar voor de keizersnede. Ik krijg allerlei plakkertjes enzovoort opgeplakt. Daarnaast wordt constant mijn bloeddruk in de gaten gehouden. Daarna voelen ze aan mijn rug waar de verdoving moet komen.

Eerst komt de verdoving, zodra die is ingewerkt de echte ruggenprik. De verdoving begint te werken en ik voel langzaam maar zeker dat mijn benen warm en zwaar worden. Heel gek maar helemaal niet eng. Na het plaatsen van de ruggenprik (waar ik erg tegenop zag) en moest gaan liggen word er een soort van transparant scherm geplaatst net boven mijn buik, hierdoor kunnen wij “meegenieten” van de operatie & de geboorte. Na ongeveer 5 minuten is ons wondertje er dan, ze word gelijk bovenop m’n borst gelegd. Wat een onvergetelijk moment. Onze eerste minuten met z’n drietjes!